Archiwa tagu: plecak

Produkcja cejlońskiej herbaty

Pomimo wrażenie, że herbata jest powiązana ze Sri Lanką od dawien dawna, w tym roku cejlońska herbata obchodzi dopiero 150. rocznicę. Pierwszy herbatnik zasadzony został przez Brytyjczyków, którzy użyli go jako substytutu za zniszczone przez pleśń plantacje kawy. Ojcem cejlońskiej herbaty jest Anglik James Taylor, który jako pierwszy założył plantację na 19 akrach.

Jak już w poprzednim wpisie informowaliśmy, Sri Lanka należy do największej czwórki producetów herbaty na świecie (1. Chiny, 2. Indie, 3. Kenia). Przeciętnie na Sri Lance wyprodukuję się niesamowitych 300 tysięcy ton herbaty za rok. Trzy podstawowe czynniki mają wpływ na końcową jakość herbaty – miejsce zbioru, specyficzny sposób zbioru oraz sposób przetwarzania.



Plantacje, czyli jak zbiera się herbatę

Herbatnik może wyróść do wysokości nawet 15 metrów, ale większość jest zastrzygiwana do wysokości około jednego metra. Głównym powodem jest komfort zbioru liści herbaty, ale też by urodzaj się spotęgował. Herbatniki rosną w nizinach, ale również w górach. Zmiana temperatur ma wpływ na jakość herbaty. W czasie dnia idealna temperatura jest około 18 – 20°C a w nocy około 5°C. Im większe różnice temperatur, tym wyższa jakość herbaty. Z tego powodu najbardziej jakościowe liście rosną w górach, których wysokość sięga ponad 1 500 m n.p.m.

Herbata na Sri Lance jest całorocznie zbierana wyłącznie ręcznie. Dzięki temu dochodzi do selekcji odpowiednich liści zaraz podczas zbioru. Zbierane są nowe dwa liście i pączek, w których jest najwięcej substancji wpływających na końcowy smak herbaty. W wypadku herbaty białej – zbierany jest tylko pączek. 

Zbierane są dwa listki i pączek

Ludzie i herbata

W przemyśle herbacianym bezpośrednio lub pośrednio zaangażowanych jest około 2 mln obywateli Sri Lanki. Warunki dla zbieraczek są raczej trudne, bo kiedy niezbiorą odpowiedną ilość w przeciągu dnia (18 kg) nie otrzymją żadnych pieniędzy.

Herbata na Sri Lance zbierana jest wyłącznie przez kobiety. 

Produkcja 
Proces produkcji jest dosyć skomplikowany. W skrócie można produkcję rozdzielić do następujących 5 etap:

PODSUSZENIE LIŚCI – WIĘDNIĘCIE 

Zebrane liście rozkłada się na specialnych siatkach, pod które wdmuchiwane jest powietrze. Więdnięciem redukuje się wilgoć listków o połowę. Proces podsuszania trwa niemal cały dzień w zależności od warunków atmosferycznych. 

SKRĘCANIE

Mechanicznym sposobem się skręca listki. Bardzo ważne jest by liście tylko zgnieść, nie rozmielnić. Rolowaniem rozerwana zostaje struktura komórek i listki wypuszczają soki, które decydują o smaku i aromacie herbaty.

FERMENTACJA

Do fazy fermentacji dochodzi tylko przy produkcji czarnej herbaty. Proces fermentacji przebiega bez użycia jakichkolwiek maszyn. Podczas tego procesu dochodzi do reakcji chemicznych, dzięki czemu czarna herbaty uzyskuje specificzny kolor i smak. 

SUSZENIE

Listki herbaty suszą się w tempaturze 70- 90°C w specjalnych urządzeniach. W trakcie wysuszania dochodzi do zatrzymania procesów chemicznych, które przebiegały w fazie fermentacji. W przypadku zielonej herbaty suszenie przebiega zaraz po fazie rolowania, więc w ogóle nie dochodzi do fermentacji.

SORTOWANIE HERBATY

Przy pomocy drgających siatek o różnych rozmiarach oczek w maszynach sortujących, wysuszone listki herbaty rozdzielane są według wymiarów i kształtów. Sortowaniem dochodzi do podziału na rodzaje herbaty, które jako końcowi konsumenci znamy według nazw widniejących na opakowaniach. W całej fabryce najbardziej technologicznie zaawansowanym urządzeniem na pewno jest maszyna, która rozróżnia i selektuje wysuszone listki herbaty według kolorów.

PAKOWANIE

Końcoweczka! Rodzaje herbat są pakowane do dużych aluminiowych worków, które są transportowane do Colombo na giełdę herbaty. Wszystkie herbaty wyprodukowane na Sri Lance muszą być sprzedawane wyłącznie zapośrednictwem tej giełdy.

Proces produkcji zielonej herbaty przedstawiony na talerzykach. Zbiór na plantacji – więdnięcie – skręcanie – suszenie – sortowanie. 

Powinniśmy wspomnieć, że z jednych i tych samych świeżo zebranych liści można w fabryce otrzymać różne rodzaje gotowej herbaty. Na Sri Lance najczęściej produkuje się herbaty czarne, zielone i białe (często nazywane jako srebrne). Jedyne czym się czarna herbata różni jest proces fermentacji, który przebiega w trakcie produkcji w fabryce.

Herbatkę na Cejlonie? 

Niestety jednak próba kupić na wyspie dobrą cejlońską herbatę, taką jak można kupić u nas w herbaciarni, jest nielada wyzwaniem. Z naszego doświadczenia tylko fabryki oraz autoryzowane sklepy sprzedają jakościową herbatę, która nadaje się do prawdziwego delektowania się smakami i aromatami. Kultura picia herbaty na Cejlonie raczej pozostaje z tyłu. Sri Lańczycy najczęściej piją silną czarną herbatę z mlekiem oraz niesamowitą ilością cukru.

We wnętrzu fabryk nie można robić zdjęć, więc zachęcamy do obejrzenia reportażu z podobnej fabryki herbaty jaką my odwiedziliśmy, którą przygotowała czeska produkcja Jidlo s.r.o. Link wstawiamy tutaj.

Jak spakować Twój plecak?

Ten wpis służy wszystkim niedoświadczonym podróżnikom a też zapominalskim, do których sami się zaliczamy. Spakować plecak zaliczamy do jednych z najbardziej stresujących momentów podróży backpackera. Pytania typu: Nie będzie plecak za ciężki? Naprawdę TYLKO 3 T-shirty mam zabrać? Czego mi brakuje? Ile parów butów? … wszystkim początkującym przeleci przez głowę podczas tej tortury.

Dlatego na blog wpisujemy spis rzeczy, na które naprawdę warto nie zapomnieć. Inspiracje, co zapakować do plecaka a czego w 100 procentach nie brać znaleźliśmy na blogach doświadczonych podróżników jak Tomek Michniewicz, czy też Marianna Lutomska.

Jak Tomek na swym blogu pisze: Zasada jest jedna, tylko jedna i jedna jedyna. Im lżej, tym lepiej. Plecak noszony przez kilka tygodni robi się z dnia na dzień coraz cięższy. To samo 10 kg po tygodniu odczuwa się jak 15, a po całym dniu marszu w skwarze i kurzu – jak 50.” Pamiętajcie o tym, gdyż każda koszulka waży jakieś deko. Ważne by rzeczy, które chcesz zapakować, rozlożyć na jednym miejscu i z ręką na sercu zastanowić się, czy tyle ciuchów jest warto wozić. Z własnego doświadczenia wiemy, że fajne i typowe ubrania będziemy kupować podczas podróży a prać można w każdym hostelu czy też hotelu! Trzeba o tym myśleć już od pierwszej minuty pakowania.

Rzeczy bardzo przydatne:

  • płaska saszetka przyczepiana do paska i wpuszczana w spodnie (do wewnątrz) na dokumenty, karty płatnicze i pieniądze (czyli money belt)
  •  2-3 metry cienkiej linki (wieszanie prania lub inne zastosowanie, które będzie ci potrzebne)
  • 10 klamerek
  • proszek do prania (czasami mydło wystarczy)
  • mała kłódka do krajów biedniejszych na plecak podręczny lub inne zastosowanie
  • kilka plastikowych zapinek do kabli, które użyjesz do zapięcia suwaka w plecaku podczas jazdy w autobusie, pociągu  (naprawdę potrzebne!!!)
  • scyzoryk na roztargnienie zapinaków i innych zastosowań (pamiętaj, by mieć scyzoryk w podręcznym bagażu a nie w plecaku, który zamknąłeś(aś) )
  • przeciwdeszczowy ochraniacz na plecak
  • mały podręczny plecaczek
  • 2x mikrofibrowe ręczniki (na słodką i słoną wode) zamiast frotego, puszystego a głównie ciężkiego ręcznika (w krajach tropikalnych nigdy nie wyschnie ci ręcznik do końca, więc warto o tym pamiętać)
  • kilka worków na śmieci na brudne rzeczy lub zapakowanie czegokolwiek
  • małe foliowe torebki zapinane na suwak – świetnie chronią przed wodą i kurzem elektronikę, dokumenty, pieniądze itp.
  • duct tape 
  • bandamka lub lekki szalik (w klimatyzowanych środkach transportu na pewno się przyda i pamiętaj by zawsze mieć ją w plecaku podręcznym!)
  • chusteczki antybakteryjne
  • płyn antybakteryjny do rąk
  • fenistil
  • przewodnik
  • okulary przeciwsłoneczne
  • fotki paszportowe (do wiz na granicach)
  • kopie paszportu (znajdujące się w plecaku kumpla)
  • wizytówki, ołówki, pocztówki lub inne małe podarunki dla dzieci w krajach biednych
  • latarka
  • gwizdek w góry
  • adapter miedzynarodowy
  • karta ubezpieczenia + warunki ubezpieczenia po angielsku
  • książeczka szczepień
  • długopis i notes

Kosmetyczka: 

Kosmetyczka waży zazwyczaj najwięcej. Dobry wybór produktów o niskiej gramaży to pół zwycięstwa za nami. Większość podróżników poleca zabrać zwykłe mydło, które zastąpi shower gel, piane do golenia i proszek do prania. Jednak ja polecam kupić w drogerii małe buteleczki shower gelu, mydło do higieny intymnej (bardzo ważne dla kobiet!), piany do golenia i szamponu. Czym mniejsze tym lepsze. Prędzej się zużyje i je wyrzucamy, czyli maleje nam masa kosmetyczki. 🙂 Także mała tubka pasty do zębów wystarczy dla pary na cały miesiąc. Zamiast parfumu bierzemy małe próbki. Antypespirant nie może zabraknąć. Dalej: szczoteczka do zębów, mały zgrabny grzebień, nożyczki do paznokci, żyletki, nitka i igła, prezerwatywy. 

Nie zapominamy o repelencie, kremie do opalania (najlepiej 2 faktory UV), aloe vera do skóry spalonej przez słońce.

Dla kobiet: makijaż zostawiamy w domu. Kredka i tusz do rzęs powinny nam wystarczyć podczas całej podróży. 😉 Podpaski i tampony zawsze można wszędzie kupić, lecz chyba lepiej mieć kilka swojich ulubionych.

W państwach Azjatyckich polecamy zaraz pierwszy dzień pobytu kupić repelent z trawą cytrynową, który działa wyśmienicie i odstrasza wszystkie owady.

Ubrania: 

Każdy poleca inaczej, jednak w plecaku backpackersa powinno znajdować się:

Dla panów:

  • szorty x 2
  • długie spodnie (w żadnym wypadku nie jeansy, które są za a) ciężkie, b) długo schną, c) za grube)
  • skarpety x 3
  • bokserki x 5
  • t-shirty x 3
  • koszula
  • polar
  • poncho przeciwdeszczowe
  • czapka z daszkiem
  • bandamka lub szalik
  • kąpielówki
  • pasek
  • buty górskie
  • sandały

Dla kobiet:

  • szorty x 2 (szerokie, wygodne, zapomnij o jeansowych)
  • długie spodnie (tak samo jak u panów – zapomnij o jeansach)
  • skarpety x 3
  • majtki x 7
  • stanik x 2
  • t-shirty x 4 (część z odsłoniętymi ramionami, a część z rękawkami)
  • koszula x 2 (niebieska i zielona lub beżowa
  • polar lub lekki sweterek
  • czapka z daszkiem
  • bandamka lub szalik
  • kostium kąpielowy
  • pasek – lekki
  • chusta lub pareo
  • ozdoby z poprzednich wypraw
  • buty górskie
  • sandały– typ sportowy, lekkie, najlepiej zamykane na rzepy przez kostkę, z materiału który szybko schnie
  • japonki (flip-flops)

Must have: 

  • paszport
  • pieniądze (dolary i eura)
  • karta kredytowa
  • ubezpieczenie
  • bilety lotnicze
  • aparat fotograficzny
  • ładowarka do aparatu
  • telefon
  • ładowarka do telefonu
  • (dla nas: iPad, ładowarka, konektor dla SD kart)

Korzystane z:

http://www.tomekmichniewicz.pl/poradnik/pakowanie/ – ogólne porady do pakowania

http://www.tomekmichniewicz.pl/poradnik/537-2/ – spis dla panów

http://www.koniecswiata.net/poradnik/dziewczyna-w-podrozy-co-zabrac/ – spis dla pań

Pozdrawiamy i trzymamy kciuki. Reguła najważniejsza: no stress! 

Kasia as backpackers